بررسي شيوع و عوامل موثر در ايجاد تاخير تكامل حركتي در شيرخواران پر خطر

هدف: شيرخواران در معرض خطر ايجاد تاخير تکامل، که داراي سابقه وجود يک يا چند عامل خطرساز در دوران قبل، حين يا پس از تولد مي باشند، شيرخواران پرخطر ناميده مي شوند. ميزان شيوع تاخير تکامل در اين شيرخواران بالاتر از جمعيت عادي مي باشد. اين مطالعه با هدف تعيين شيوع تاخير تکامل حرکتي و عوامل خطرساز موثر در ايجاد آن در شيرخواران پرخطر مراجعه کننده به مرکز اختلالات تکاملي صبا انجام شده است.
روش بررسي: مطالعه به صورت توصيفي (تعيين شيوع)، تحليلي از نوع مورد – شاهدي (تعيين عوامل خطرساز موثر) انجام شده است. جامعه تحقيق شامل 403 شيرخوار ارجاع شده از مراکز بهداشت و درمانگاه هاي تخصصي اطفال تهران (داراي يک يا چند عامل خطرساز براي ايجاد تاخير تکامل) بوده اند. موارد دچار تاخير تکامل به عنوان مورد و شيرخواران مراجعه کننده به مرکز به علل ديگر به عنوان شاهد تلقي گرديدند.
يافته ها: بر اساس اين مطالعه مشخص گرديد، شيوع تاخير تکامل حرکتي در شيرخواران پرخطر 30% و بطور قابل توجهي بالاتر از جمعيت عادي مي باشد. همچنين موثرترين عوامل خطرساز به ترتيب، نارس بودن هنگام تولد (25.6%)، وزن کم حين تولد (19%)، تشنج هاي نوزادي (7.4%)، بيماري غشاي هيالن (6.6%)، عفونت هاي سيستميک مادر در دوران بارداري (5.7%) و زردي شديد نوزادي (4.9%) مي باشند.
نتيجه گيري: با توجه به موثر بودن عوامل فوق در ايجاد شيوع بالاتري از تاخير تکامل حرکتي در شيرخواران پرخطر، در جهت پيشگيري از اين عوامل و در نتيجه کاهش شيوع تاخير تکامل و همچنين در جهت شناسايي هر چه سريعتر شيرخواران مبتلا به تاخير تکامل به منظور انجام مداخلات درماني و توانبخشي به موقع اقدامات سريع لازم است. بدين ترتيب به نتايج درماني بهتري در آنان دست خواهيم يافت.